Snel verdiend

Vandaag heb ik in een half uurtje € 405,- verdiend! Niet slecht toch?

Ik stond juist een beetje chaggerijnig op. Ik had opeens wat last van armoede-angst. De bedragen die ik aan het einde van de maand in mijn pensioenpotje stop, zijn bij lange na niet genoeg om een echt behoorlijk pensioen op te bouwen. Met 100,- of 200,- per maand opzij zetten kom ik niet tot een levenslang pensioen op modaal niveau. En meer kan ik niet missen.

Goed, nou ja....WIL ik niet missen. Want ik realiseer me heus wel dat ik zeker een luxe leven leid. Als je bijvoorbeeld naar mijn logje van gisteren met de uitgaven van januari kijkt. Daar zit een beste post met uitgaan en leuke dingen tussen. En dat stemde me juist weer somber. Ik verdiende vroeger heel veel. Daar werkte ik ook hard voor. Maar ik werd ziek en ik ben nu heel blij dat ik niet meer zo hard hoef te werken en toch een heel behoorlijk inkomen heb (deels WIA en deels salaris van een parttime baan). Maar mijn omgeving bestaat uit rijke mensen. Mijn vrienden hebben nog steeds een hoog inkomen en ook de (sport)vereniging waar ik lid van ben is een club van stand. En dus zijn er vaak leuke dingen en uitstapjes die behoorlijk wat geld kosten. Dat legt best een druk op mij. Want het is mijn sociale leven en als alleenstaande zonder kinderen is zo'n sociaal leven wel heel prettig. Goed tegen de eenzaamheid (en ik voel me dan ook zelden eenzaam).

Maar al die leuke dingen kosten geld en ik moet dus telkens afwegen of en hoe ik mee doe terwijl anderen zonder nadenken overal in stappen. Dat is natuurlijk allemaal heus niet zo erg en meestal voel ik me juist rijk. Maar gisteren bleek dat er deze maand al weer twee geldverslindende dingen op het programma staan en ik heb al nee gezegd tegen een jaarlijks weekend weg, waarvan de anderen nu voorpret hebben. En ik was aan het overpeinzen of en hoe ik dan nog geld ging overhouden deze maand voor dat broodnodige pensioen. Kortom, om een lang verhaal kort te maken: ik zat even in (een onterechte) baal-modus.

En dat was maar goed ook, want mijn ontevredenheid bracht me tot aktie. Ten eerste met betrekking tot mijn mobiele telefoon. Ruim twee jaar geleden sloot ik een abonnement af voor 24,- per maand. Dat was toen de beste keuze. De afgelopen twee maanden zag ik echter dat er 35,- werd afgeschreven. Daar moest ik dus achter aan, maar dat stelde ik uit. Gedoe enzo, dacht ik. Vandaag toch maar even me tot dat gedoe gezet, en wat bleek. Het tarief was omhoog gegaan om dat mijn abbonnementstermijn van 2 jaar was verlopen. Maar ik kon wel een nieuw abbonnement  nemen. En ze waren juist enorm met de prijzen aan het stunten. En dus ga ik nu maar 9,- per maand betalen voor 330 belminuten (een sms of 1 MB internetverbruik is ook een belminuut). Dat scheelt nogal, van 35,- per maand naar 9,- per maand! Maar liefst het bedrag van € 312,- per jaar.

Eenmaal op dreef besloot ik ook uit te zoeken hoe ik nu eindelijk die doorlopende reisverzekering kon opzeggen. Leek me ook gedoe. Aangetekende brieven enzo, dacht ik. Dus maar eens even gebeld en ik kon gewoon telefonisch mijn verzekering met terugwerkende kracht per 1 januari 2013 beeindigen. Kassa: € 60,- in het laatje.

Tot slot ook een goed doel (dat ik allang niet meer zo'n fijn goed doel vind) opgezegd. Kon ook gewoon telefonisch en was zo gepiept.

En dat is dus een totale besparing van € 405,- per jaar. En mijn boze verongelijkte bui was ook meteen over! Ik ga lekker mee naar dat leuke uitstapje binnenkort en ik blijf bij mijn besluit om niet naar het dure weekend mee te gaan. Keuzes waar ik achter sta en waardoor ik me dus helemaal niet zielig hoef te voelen.