Spaarrekening: Leuke dingen en Pensioen

Tot voor kort had ik alleen het potje 'leuke dingen'. Meevallers gingen naar die rekening. Een gift van mijn moeder van 500,-, geld terug van de Eneco, geld terug van de belastingen, een kerstbonus van de werkgever en opbrengsten van verkopen op marktplaats. Dat leuke dingen-potje was altijd mijn psychische-redding. Zat ik een maand krap, maar wilden vrienden opeens toch uit eten, of zou ik HET geweldige jurkje vinden, dan was daar altijd nog het leuke dingen potje.
Ik ben er vorig jaar mee op verenigingsweekend geweest. Dat kostte een boel geld, maar dank zij het potje kon ik het betalen.

De afgelopen maanden leek het erop alsof het potje zich weer flink zou gaan vullen. Mamma schonk weer 500,-, de jongens van de belasting leverden me netto (na aftrek van het werk van mijn boekhouder) 100,- op en stiekem reken ik ook weer op diezelfde kerstbonus. Maar toen drong zich iets aan mij op.....iets wat ik al langer wist en me wel eens kwam pesten, maar wat ik tot nu toe wel weer wist te negeren. Tot nu toe.......

Mijn pensioenopbouw is belabberd. De afgelopen 7 jaar heb ik niets opgebouwd. Met een WIA-uitkering bouw je geen pensioen op en mijn nieuwe werkgever betaalt me een goed salaris, maar ook daar zit niet automatisch pensioen bij. Daarvoor was ik een tijdje zelfstandig ondernemer en toen heb ik wel wat gestort in een beleggings-hypotheekproduct, maar dat rekende vooral veel kosten en die aandelen hebben het niet geweldig gedaan. Kortom: ik heb een PROBLEEM.
Tot nu toe dacht ik dat probleem toch niet op te kunnen lossen want om een beetje pensioen bij elkaar te krijgen moet je minstens 500,- per maand opzij gaan leggen en dat houd ik gewoon niet over. Tenzij ik superzuinig ga leven en mezelf alle pleziertjes ontzeg. En 100,- per maand, heeft geen enkele zin, dacht ik. En dus deed ik niets.

Totdat iemand me wakker schudde en me voorhield dat ook 100,- altijd nog beter is dan niets en dat het inmiddels 5 voor 12 is. Ik ben rond de 40 en dat pensioen gaat er niet vanzelf komen. Er wacht me later wellicht nog een erfenisje, maar ook daarmee kom ik er niet. En ik kreeg opeens visioenen van mezelf als oud besje zonder tanden en bibberend van de kou. Wat onzin is, want ik heb een goed gebit...maar toch.... Ik zat niet rustig meer.

En dus heb ik een spaarpotje 'pensioen' geopend. Het cadeautje van mijn moeder en de meevaller van de belastingdienst zitten nu in dat potje. En de kerstbonus gaat er ook naar toe. En ik ga proberen zuinig te leven en het geld dat ik maandelijks overhoud (dat zal tussen de 50,- en de 250,- kunnen zijn afhankelijk van de maand) ook naar dat potje over te hevelen. Hoe ik het beste met dat potje moet omgaan ga ik volgend jaar eens bedenken. Wordt het banksparen, zodat de fiscus fijn meebetaalt, of wil ik misschien later een huis kopen. Hoewel, met banksparen mag je het daar ook voor gebruiken geloof ik. Dat wordt nog iets waar ik me in ga verdiepen. Eerst een beginnetje maken in het potje.

Het potje leuke dingen is nu leeg. Het verenigingsweekend van dit jaar heb ik afgezegd. Te duur. Dat vind ik niet erg. Mijn behoefte aan een pensioen is nu groter dan mijn behoefte aan leuke dingen.
Maar ook daar moet ik een nieuw evenwicht in gaan vinden. Want helemaal geen leuke dingen meer, dat werkt natuurlijk ook niet. Er moet een soort balans komen tussen nu en later. En daar ben ik druk mee bezig, in mijn hoofd. Heel druk!